#1.

Londyn to prawdziwe światowe miasto. Uderzyło mnie to zaraz po wyjściu z samolotu. Nowy Jork może być tyglem narodów, ale nie może się równać z Londynem. Przejście tutejszymi ulicami jest niczym przechadzka po stolicy z Gwiezdnych wojen, pełnej przedstawicieli wszystkich ras.

#2.

Lisy są wszędzie. Błąkają się po ulicach jak zwykłe koty, z tą różnicą, że zdarzało im się atakować dzieci. W Stanach nie byłoby to normalne.

#3.

Nie ma tutaj "właściwej strony chodzenia po chodniku". W Stanach niepisaną zasadą jest to, że trzymasz się prawej strony ulicy, chodnika czy schodów. Mogłoby się wydawać, że skoro w Anglii jeździ się po lewej stronie, to wszyscy będą szli lewą stroną. Z jakiegoś powodu wszyscy jednak chodzą jak im pasuje. Totalny chaos.

#4.

Londyn jest STARY jak cholera. Ten fakt jest dobrze znany, a mimo wszystko i tak mnie zadziwia. Przykład: ktoś mnie zaprosił do baru z ping pongiem. Wchodzę tam i wita mnie napis na drzwiach: "Ping pong został wymyślony i opatentowany dokładnie w tym miejscu w 1901 roku". NO PRZECIEŻ.

#5.

Architektura również ma sporo lat na karku i może się podobać. Żegnajcie postmodernistyczne prostokątne okna! Nie będę za wami tęsknił.

#6.

Możesz pić alkohol gdzie chcesz. Wewnątrz, na zewnątrz, w parkach, na ulicy. Nie można w komunikacji miejskiej, ale ludzie i tak to robią.

#7.

Niedozwolone jest picie piwa na meczach piłki nożnej. To jedno z tych miejsc, gdzie spodziewałem się upić, a tymczasem jest to zakazane.

#8.

Prawnicy i sędziowie noszą tutaj PERUKI. To normalna część stroju służbowego. Peruki robi się z końskich włosów.

#9.

W niedzielę po kolacji nie dzieje się nic. Miasto praktycznie się wyłącza. Bary i restauracje zamykane są ok. 18:00. Jeśli w niedzielę przyjedzie do ciebie kumpel i chcecie się gdzieś zabawić, szybko zorientujecie się, że dosłownie nie ma gdzie pójść.

#10.

W metrze spiker powie ci przez głośnik, że ktoś właśnie rzucił się na tory i będzie opóźnienie. Mieszkający z dala od stacji metra mogą się zdziwić, ale rzucanie się pod pociągi nie jest tu czymś niespotykanym. W głośniku usłyszymy, że nastąpi opóźnienie, bo jakiś człowiek rzucił się pod pociąg, co jest nie do pomyślenia w Nowym Jorku, gdzie spikerzy zachowają takie informacje dla siebie.

#11.

W wagonach występuje zjawisko, które nazwałem "małe nóżki" - odbicie na szybie w drzwiach.

#12.

Pijany facet zasnął kiedyś na torach i opóźnił mój pociąg. Konduktor poinformował nas, że policja musiała go stamtąd ściągać. Nie jest to chyba nietypowa sytuacja. Pasażerowie wokół mnie westchnęli, jakby chcieli powiedzieć "to już drugi raz w tym tygodniu".

#13.

Święta Bożego Narodzenia biorą tu bardzo na poważnie. Całe miasto się wyłącza. Wszystko jest pozamykane. Nawet chińskie restauracje. Myślałem, że na nich zawsze można polegać, ale najwidoczniej nie.

Język angielski

#14.

W Wielkiej Brytanii "pants" oznacza "bieliznę", a "trousers" oznacza spodnie ("pants" po amerykańsku). Może dochodzić do dziwnych sytuacji.

Ja: I like your pants (Podobają mi się twoje spodnie)
Kolega z pracy: ŻE CO?

#15.

Ludzie mówią tu "Let's meet at half six", co oznacza 6:30.
Tymczasem jako Amerykanin myślę sobie "OK, czas dokonać obliczeń. Połowa z sześciu to trzy, więc spotykamy się o 3:00. Kumam. Boże, jacy ci ludzie są mądrzy".

#16.

Jako pozdrowienie wszyscy mówią tutaj "Are you alright?" (Wszystko w porządku?). Kiedy to wymawiają, mają na myśli zwykłe "cześć". Ale za każdym razem jak to słyszę, zastanawiam się, czy wyglądam na smutnego lub złego.

#17.

"Gumowy Johnny" to tutejsze określenie kondoma. No ba.

Jedzenie i picie

#18.

Nikt nie trzyma jajek w lodówce. Po prostu nie. W sklepach leżą normalnie na półkach. Nie wiem, jakim cudem się nie psują.

#19.

Bekon jest tu znacznie większy. W Stanach wygląda jak pasek od spodni, tutaj jak prześcieradło. Patrzcie na to - wygląda jak bekonowy stek:

#20.

Sos HP jest pyszny. Jego pochodzenie to z kolei zagadka. Nikt nie wie, czemu nazywa się "sosem HP", ale nikt też tego nie kwestionuje.

#21.

Sklep "Currys" nie sprzedaje curry, tylko elektronikę. Nie wpisujcie w Google "curry" po zakrapianej nocy z nadzieją, że wskazane Currys zaserwuje wam curry, bo się bardzo rozczarujecie.

#22.

Tutejsze piwo ma mniejszą zawartość alkoholu. Piwna rewolucja w Stanach sprawiła, że idąc do baru mam wiele piw z przedziału 5%-8% do wyboru. Tutaj większość ma 3,5%-5,5%.

#23.

Brytyjczycy dużo piją. Naprawdę dużo.

#24.

Ludzie nie wstydzą się tutaj być pijanym w obecności znajomych, rodziny, współpracowników czy kogokolwiek. W typową piątkową noc zobaczycie w barach mężczyzn i kobiety w średnim wieku, którzy ledwo utrzymują się na nogach. W Stanach uznalibyśmy to za wstydliwe. Tutaj się tego nie stygmatyzuje. Każdy pije tu jak typowy student.

#25.

Brytyjczycy uwielbiają kurczaki, i to bardzo. Nie myślałem, że w jakiejkolwiek kulturze kochają je bardziej niż ci na południu Stanów, ale Brytyjczycy ich przebijają. Kwintesencję słowa "fast food" stanowią tutaj budki z kurczakami.

#26.

Na koniec ten smutny żart: CZTERY PIWA TO NIEWYSTARCZAJĄCA ILOŚĆ NA JAKĄKOLWIEK OKAZJĘ. POTRZEBUJĘ ALBO SZEŚCIOPAKA, ALBO TAKOWYCH KILKA.

Przedmioty i obserwacje

#27.

Numery telefonów nie mają tu żadnego rytmu. W Stanach mamy da-da-da, da-da-da, da-da-da-da. Brytyjczycy tego nie znają. Bardzo ciężko zapamiętać tu jakiś numer, bo ludzie recytują po prostu ciąg cyfr w dowolny sposób: 893249351628.

#28.

Nie ma tu nominałów większych niż 50. Kiedyś musiałem zapłacić czynsz gotówką i mój portfel był tak gruby, że prawie przypominał kostkę.

#29.

Banknoty mają tu plastikowe. Wyglądają, jakby zaprojektowali je obcy z przyszłości. Amerykańskie dolary wyglądają dla mnie teraz niczym forsa z Monopoly.

#30.

Często zdarza się, że nad umywalką są dwa krany. Jeden z gorącą wodą, drugi z zimną. Czyni to znalezienie "tej właściwej temperatury" praktycznie niemożliwym. Można za to jednocześnie zamrozić jedną rękę i stopić skórę na drugiej.

#31.

Faceci nie boją się tutaj chodzić w czerwonych spodniach.

#32.

W Wielkiej Brytanii pralki znajdują się w kuchniach. Nie ma tutaj czegoś takiego jak oddzielna pralnia. Ba, ludzie uważają je za przestarzałe. Tymczasem pranie wieszają na sznurkach, bo suszarki nie są tu zbyt popularne. No tak.

#32.

Niektóre produkty są dla mnie kompletnie bezsensowne:

#33.

Ze względów bezpieczeństwa w łazienkach nie ma typowych włączników światła na ścianach, więc mają takie sznurki wiszące z sufitów. Nie pytajcie dlaczego, bo nie wiem.

#34.

Bankowość bywa tu utrapieniem. Musisz zapamiętać kilka kodów i hasło do swojego konta. To skomplikowane. Mają tu nawet małe kalkulatorki, które musisz ze sobą nosić, żeby wygenerowały ci kod dostępu do konta. Serio.

#35.

W łazienkach nie ma tu "przedziałek". Są małe kabiny z toaletą. Mam wrażenie luksusu. W Stanach możesz iść się wysrać w sklepie Gucciego, a i tak będziesz widział czyjeś nogi obok.

Błędne stereotypy

#36.

W Londynie wcale nie pada przez cały czas. Google podpowiedziało mi, że w ciągu roku deszczowych dni jest tutaj średnio mniej (109) niż w Seattle (147), Nowym Jorku (122) czy "słonecznym" Orlando na Florydzie (117). BOOM! Jest tu jednak sporo dni, kiedy występuje zachmurzenie całkowite lub częściowe.

#37.

Brytyjczycy nie są wcale nieuprzejmi i powściągliwi w kontakcie. Wszyscy, jakich spotkałem, byli bardzo mili i przyjaźnie nastawieni.

#38.

Brytyjskie jedzenie nie jest złe. Wręcz przeciwnie, jest całkiem smaczne, nawet to tradycyjne. No chyba że nie lubisz tłustego, to wtedy oddaj mi swoją porcję.

#39.

Brytyjczycy nie mają popsutych, brzydkich zębów. To mit. Nie wiem czemu ciągle funkcjonuje on w Ameryce. To niedorzeczne.

#40.

Na koniec - prowincja jest tutaj piękna i zasługuje na większe uznanie.

Zobacz też wrażenia innego Amerykanina po wizycie w Wielkiej Brytanii.