:grzan
Nie wiem.
Całą literaturę rozpatruję w kategoriach przydatności. Inne zastosowanie mnie nie interesuje. Chyba też o to chodzi w edukacji. Przynajmniej dla mnie. Przeżyj (w dziczy czy w społeczeństwie). Zapewnij sobie bezpieczeństwo. Zdobądź jedzenie. Rozmnóż się. To bardzo proste i konkretne cele. W ich spełnieniu pomaga literatura, która wgrywa mi do mózgu programy jak zachować się w danej sytuacji. Przy zadanych ograniczeniach i skończonych możliwościach.
Balzac i Dostojewski - studium psychologiczne - kiedy zabrać głos, o czym milczeć, rozumieć motywy i emocje innych. Czego się wystrzegać, czego nie ignorować.
Literatura przygodowa - uczy wartości odwagi i szybkiego podejmowania decyzji. Historyczna - daje do reki gotowe i przetestowane rozwiązania z przeszłości - nie trzeba wymyślać koła od nowa. Sci-fun jest z kolei studium w jakim kierunku podąży ludzkość. Do tego obserwacja literatury, społeczeństwa i technologii daje odpowiedź czy nowe rozwiązania inżynieryjne dadzą radę się sprzedać na obecnym etapie rozwoju technologicznego i emocjonalnego społeczeństwa. Gdyby nie Lem, Gwiezdne Wojny i Star Trek nie mielibyśmy tak szybko smartfonów czy dronów.
Książki i filmy sci-fun genialnie programują umysły wizjonerów.

Z kolei poezja i sztuka romantyczna to cywilizacyjne zabezpieczenie przed wyginięciem gatunku z powodu braku zainteresowania seksem.

Literatura to nie tylko dydaktyzm. To po pierwsze Zresztą dzięki bogu. Jest na tyle rozległą dziedziną sztuki, że każdy jest w stanie znaleźć w niej to, czego aktualnie potrzebuje. O ile stwierdzi, że książki to nie tylko szkoła i konieczność zdania matury A literatury romantycznej - w sensie konkretnej epoki- nie mieszajmy z erotyczną, bo wtedy łatwo popaść w daleko idące uproszczenia

Tak naprawdę literaturę powinno się oceniać w kategoriach... może nie powinienem jednak tego pisać.

:tynf zdecydowanie nie powinieneś

:grzan
Może nie tylko dydaktyzm. Ale żyć w dużej części dla przyjemności płynącej z życia i sztuki? Nuda. Nuda. Nuda. Po co tracić czas i energię na czytanie dla przyjemności? Endorfiny lepiej i mocniej wyzwala działanie.

A co do romantycznej to twardo, sztywno i brutalnie będę bronił swojego zdania. Jak totem-fallus samotnie przeciwstawiający się huraganowi. Gdyby nie Romeo i Julia, Titanic, Tristan i Izolda, mity o Isztar, Bastet, Wenus, to częściej bolały by was głowy i mniej myślałybyście o zmysłowości. Za to częściej "Muszę napisać artykuł. Umyć okna. Pójść do Moniki." Facet może cały czas. Wasze mózgi trzeba rozgrzewać. Dlatego faceci wymyślili romantyzm

:jez_z_lasu Dla przyjemności; katharsis, zwykłego zresetowania się po ciężkim dniu albo przerobienia ze zwykłych zjadaczy chleba w aniołów, parafrazując Słowackiego
A co do romantyzmu, to wrzuciłeś wszystko do jednego gara i gotujesz bigos...pyszny, tłusty, ale tylko bigos

Może tego nie rozumiem, ale stawiam ci kawałek ciasta. Bigosem nie będę przecież częstował czarującej kobiety

Bigosik ja chętnie również, a co do ciasta, to można od razu dwa kawałki? A co do czarującej, to bezapelacyjnie masz rację

To ja sobie tylko zadam jedno pytanie i zmykam na szachy. Dlaczego i co warto czytać?

:tynf , wszystko oprócz Kołcza Majka i Grzesiaka

Panie Kelnerze!
Poproszę jeszcze raz ciasto dla Pani. Dla mnie również.
Do tego szklankę zimnej wody bo chyba mnie tu ktoś zaczarował i serce mi bije jak szalone.

I tak nie zamoczysz

:szatkus
grzan udało się w części zmienić moje stanowisko, co do tego, że w życiu nie ma lepszych rzeczy niż bigos, a tutaj znów przetrącają człowiekowi kolana. Nic to. Nie potknę się.

Takie proste pytanie i zaledwie jedna odpowiedź. Wstydźcie się.