Najgłupsze pozwy sądowe

Nie każdy wie o tym, że w Turcji nad rzeką Batman znajduje się miasto Batman. Praktycznie każdy wie kim jest Batman z Gotham City. W 2008 roku burmistrz miasta Batman pozwał Christophera Nolana i Warner Bros za używanie nazwy miasta - bez uzyskania wcześniejszej zgody - w swoich superprodukcjach. Huseyin Kalkan ma albo najlepsze poczucie humoru na świecie, albo zupełnie go nie ma. W pozwie napisał że „na świecie istnieje tylko jeden Batman”. Następnie dodał, że miasto powinno dostać tantiemy od kwoty, którą zarobiły filmy o Batmanie. Na koniec dowalił stwierdzeniem, że z powodu filmu "Mroczny Rycerz" w mieście Batman wzrosła liczba samobójstw wśród kobiet i Nolan powinien zapłacić za to odszkodowanie.

#2. Niepełnosprawni pozywają Disneya

Kilka lat temu Disney zabronił używania Segwayów w swoich parkach rozrywki. Było to związane z dbaniem o bezpieczeństwo turystów. I od razu spotkali się z falą krytyki od niepełnosprawnych. Razem z krytyką do sądów trafiło wiele pozwów. Para z Illinois oraz kobieta z Iowa twierdzili, że ta zasada pogwałciła ich prawa. Disney zabronił jedynie używania Segwayów, ale nadal pozwala na poruszanie się po parkach na wózkach elektrycznych czy też na skuterach. Disney prowadzi wypożyczalnię swoich skuterów, które są wolniejsze niż Segwaye i nie ma niebezpieczeństwa, że ktoś potrąci nim biegające dzieci. Więc tak właściwie pozew był od ludzi, którzy byli za leniwi lub za głupi, żeby nauczyć się obsługiwać ten typ skutera. Sąd pierwszej instancji od razu odrzucił pozew, ale wkurzeni niepełnosprawni złożyli apelację. W końcu udało im się uzyskać odszkodowanie w wysokości 4 000 dolarów na łebka. Pieniądze przeznaczyli na spędzenie tygodnia w Disney Worldzie.

#3. Andrew Burnett kontra właścicielka psa

W 2000 miała miejsce niewielka stłuczka samochodowa na autostradzie w San Jose. Andrew Burnett wymienił kilka zdań z kierującą drugim pojazdem kobietą. Uprzejmości szybko zmieniły się w nieprzyjemną pyskówkę i w końcu wkurzony Andrew złapał psa kobiety i rzucił go na jezdnię. Pies zginął pod kołami przejeżdżającego samochodu, a Burnett trafił do więzienia na trzy lata. Po wyjściu z pierdla wysmarował piękny pozew, w którym domagał się uiszczenia odszkodowania w wysokości miliona dolarów za straty moralne oraz za utracone zarobki w ciągu tych trzech lat spędzonych za kratami. Na szczęście przytomny sędzia odrzucił od razu ten bezsensowny pozew.

#4. Wanita Young kontra darmowe ciasteczka

Ciasteczko potrafi polepszyć humor każdemu z nas. A co dopiero pyszne i darmowe ciasteczko. Tak właśnie pomyślały dwie nastolatki, które pojawiły się z talerzem świeżo upieczonych ciastek u drzwi sąsiadki. Niestety, spotkała je przykra niespodzianka. Dziewczyny chodziły po całym sąsiedztwie, zostawiając w każdym domu paczuszkę wypieków domowej roboty. Gdy zapukały do domu 49-letniej Wanity Young, właścicielka dostała ataku paniki, zadzwoniła po policję, a następnie wylądowała w szpitalu. Skruszone nastolatki przeprosiły kobietę i zapłaciły rachunek za szpital, jednak Wanita podała je do sądu, który nakazał wypłacenie odszkodowania w wysokości 900 dolarów.

#5. Bezdomny skarży rodziców

W lutym 2013 roku bezdomny mężczyzna Bernard Bey podał do sądu swoich rodziców, oskarżając ich o zaniedbania, chłód emocjonalny i porzucenie. Jako zadośćuczynienia zażądał 200 000 dolarów. Bernard mówi, że czując się niekochanym musiał uciec z domu gdy skończył 12 lat. Od tamtej pory żył na ulicy lub w więzieniu. Ale Bernard nie chciał jedynie pieniędzy. Powiedział, że rodzice powinni wziąć hipotekę na dom i za te pieniądze otworzyć dwie pizzerie Domino, w których mają zatrudnić całą rodzinę. W ten sposób wszyscy z rodziny mieliby zapewnioną pracę. Ale to nie wszystko - Bey jest gotów zrezygnować ze sprawy sądowej całkowicie, jeśli tylko jego rodzice zgodzą się z nim porozmawiać przy kolacji.

#6. William Baxter pozywa kota swojej żony

W 2011 roku William Baxter pilnował kota swojej przyjaciółki. Kot nie był zbyt wdzięczny za to, że ktoś przy nim siedzi i ugryzł Williama oraz trochę go podrapał. Wkurzony William nie miał więc innego wyjścia jak podać niewdzięcznika do sądu. A dokładniej, pozwać jego właścicielkę, Christine Bobak, która jak się to okazało później, była jego żoną. William zażądał wypłacenia odszkodowania w wysokości 200 tys. dolarów - 50 tys. za podrapania, a 150 tys. za ugryzienie w palec.

#7. John Coomer vs The Kansas City Royals

John Coomer spokojnie oglądał mecz baseballu, gdy nagle oberwał w oko hot dogiem, którym w tłum kibiców rzuciła maskotka drużyny The Kansas City Royals. Zaślepiony furią i musztardą John pozwał zespół do sądu. W pozwie napisał, że hot dog uszkodził mu siatkówkę w lewym oku, co spowodowało konieczność poddania się operacji. Twierdził, że drużyna powinna zdawać sobie sprawę z tego, że rzucane przez maskotę hot dogi mogą komuś wyrządzić krzywdę. Sąd jednak uznał, że winę za to zajście ponosi wyłącznie pan Coomer, który będąc wiernym kibicem oglądał z trybun 175 meczy i powinien doskonale zdawać sobie sprawę z tego, że podczas tradycyjnych rzutów pożywieniem należy zwracać baczną uwagę na to, gdzie one lecą.

#8. Karl Kemp przeciwko bezdomnym

Karl Kemp jest właścicielem bardzo znanego sklepu z antykami, który znajduje się na Madison Avenue w Nowym Jorku. Karl prawie dwa lata użerał się z bezdomnymi, którzy mieszkali przed jego sklepem, aż w końcu miał tego dosyć. Wypełnił pozew, w którym żądał wydania czterem najbardziej upartym bezdomnym zakazu zbliżania się do sklepu na odległość mniejszą niż 30 metrów. Gdyby złamali ten zakaz, mieliby wypłacić odszkodowanie w wysokości miliona dolarów. Pozew był całkiem głupi, ponieważ po pierwsze bezdomni nie łamali żadnych zasad siedząc przed sklepem Kempa, a po drugie, kwota odszkodowania była kosmiczna. Gdyby bezdomni dysponowali wolnym milionem dolarów, na pewno nie przesiadywaliby na chodniku.

#9. Firma ubezpieczeniowa przeciw staruszce

4 lutego 2004 roku pracownica jadłodajni poślizgnęła się i przewróciła na lodzie przechodząc przez podjazd przed domem 78-letniej kobiety w Milwaukee. Na miejsce przyjechała karetka, kobietę zabrano do szpitala i wszyscy zapomnieli o drobnym incydencie. Ale nie do końca… Trzy lata później firma ubezpieczeniowa Sentry Insurance skontaktowała się ze staruszką, żądając pokrycia kosztów leczenia kobiety, która przewróciła się na jej podjeździe. Co jest najbardziej oburzające kobieta, która upadła nie wniosła sprawy do sądu. Koszty jej leczenia pokryło jej ubezpieczenie. Ale Sentry Insurance postanowiło odzyskać te pieniądze od bogu ducha winnej staruszki.

#10. Pozew o spodnie

W 2005 roku sędzia Roy L. Pearson zaniósł do pralni parę spodni. Niestety, pralnia zgubiła gdzieś garderobę pana Pearsona, który nie widząc innego wyjścia, wniósł do sądu sprawę o odszkodowanie. Sprawa ta powinna od razu trafić do kosza, ale ponieważ pozywającym był sędzia, ten idiotyzm trwał trzy miesiące. Początkowo Roy zażądał 67 milionów dolarów, potem zmniejszył kwotę i chciał już tylko tysiąc dolarów za spodnie i 54 miliony odszkodowania za straty moralne i stres. W sali sądowej Pearson zalewał się łzami, opowiadając o tym, jak bardzo był wzburzony i zdenerwowany tym, że jego spodnie po prostu zniknęły. Mimo że spodnie sędziego odnalazły się w pralni po dwóch dniach, odmówił odebrania ich i w dalszym ciągu marnował czas sądu składając kolejne apelacje.